Kanapa

Kanapa, okres międzywojenny, wykonana przez stolarza z Kosiny.

Kanapa zwana popularnie ślabankiem lub bambetlem, spełniała w wiejskich chałupach funkcje rozsuwanej  ławy do spania. Ze względu na swoją konstrukcje kanapy takie na co dzień służyły do siedzenia, a po wysunięciu szuflady powstawało dodatkowe miejsce do spania. W okresie międzywojennym, wiejscy stolarze wykonywali kanapy o bardzo zróżnicowanym zdobieniu oparcia, a szczególnie jego części szczytowej. Podobnie finezyjnie kształtowano podłokietniki. W nabytym przez Muzeum Etnograficznego im. F. Kotuli w Rzeszowie egzemplarzu falista linia podłokietników przechodzi w części frontowej w tzw. ślimacznicę. Ornamenty roślinne umieszczone na wierzchniej, tj. widocznej części kanapy były wykonywane na zamówienie w formie reliefu wgłębnego.

Poszczególne części kanapy zostały połączone ze sobą za pomocą drewnianych kołków a całość pokryta jest jasnowiśniową politurą.