Zapinka z Zamiechowa

W ciałopalnym grobie kobiecym z Zamiechowa, o którym pisaliśmy ostatnio, znaleziono również bardzo efektowną srebrną zapinkę.

Zapinki, zwane również fibulami, są bardzo popularną ozdobą okresu rzymskiego. Użytkowane zarówno prze kobiety, jak i mężczyzn, miały za zadanie spięcie udrapowanych szat.

Prezentowany okaz nie jest kompletny – brak igły, sprężyny i części pochewki. Posiada dość szeroki zdobiony kabłąk, zwężający się w partii środkowej, a w miejscu zwężenia widnieje szeroki, bogato dekorowany grzebień. Główkę zapinki tworzy osłona sprężyny w postaci spłaszczonego rulony, zdobionego ornamentem małych pierścieni z granulacją.

Zabytki tego typu są typowe zarówno dla kultury przeworskiej, jak i wielbarskiej, dla okresu od 2. poł I do 2. poł. III w. Przeważnie wykonywane były z brązu, a dużo rzadziej z żelaza. Identyfikuje się je ze strojem kobiecym.

Egzemplarz z Zamiechowa, z uwagi na swoje charakterystyczne cechy (bogate zdobienie filigranem i granulacją, srebro), bliższy jest raczej środowisku sąsiedniej kultury wielbarskiej (północna i wschodnia część dzisiejszej Polski), co potwierdza wcześniejsze przypuszczenia odnośnie statusu społecznego kobiety.